قاب عسل موجب سکته عکاس جوان شد!!!

کندوها آثار هنری هستند و خانه زنبور عسل هستند.

امروزه در طبیعت بسیار نادر هستند – فقط در درختان توخالی.

آنها زنبوردارانی هستند که برای قاب عسل زنبور عسل که معمولاً به عنوان زنبورهای عسل شناخته می شوند، لانه تهیه می کنند.

کندوها از پنج جعبه (قاب) چوبی یا پلاستیکی تشکیل شده اند که روی هم چیده شده اند که در آنها قاب های چوبی متحرک قرار می گیرند تا پایه ساخت لانه زنبوری را تشکیل دهند.

سوراخ پرواز در پایین است و پوشش قابل جدا شدن است.

کارگران Bienenleben – der Bienenstaat سپس به طور مستقل لانه زنبوری را از بالا به پایین در قاب های چوبی با موم زنبوری که در بدن خود تولید می کنند با بیرون راندن قالب های موم کوچک، بافتن آنها با دهان و مخلوط کردن آنها با ترشحات غددی خود می سازند.

سپس قالب های مومی تهیه شده به این روش به طور مداوم به کندو عسل موجود اضافه می شود.

برای 100 گرم موم 125000 قالب موم لازم است.

این می تواند برای ساخت حدود 8000 سلول برای ذخیره گرده و عسل و همچنین برای پرورش جوان استفاده شود.

این شگفتی هندسی و معماری نه تنها برای ریاضیدانان مهم است.

در درجه اول، سلول های شانه تقریبا دایره ای یا استوانه ای هستند.

تنها در اثر گرمای ایجاد شده توسط خود زنبورها، سلول های شانه گرم می شوند و حالت ارتجاعی پیدا می کنند و به طور طبیعی به شکل شش ضلعی در می آیند که از نظر انرژی مقرون به صرفه ترین و کارآمدترین شکل است.

زنبورهای عسل جوان در مرکز کندو پرورش داده می شوند.

هنگامی که لارو به اندازه کافی بزرگ شد، یک پوشش مومی روی این سلول های مولد ایجاد می شود.

گرده گل در سلول های لانه زنبوری در کنار و زیر این ناحیه زاد و ولد ذخیره می شود و با درپوش پوشانده نمی شود.

در بالا، انبارهای عسل وجود دارد که هنوز سرپوشیده هستند.